Het China Visa zelf regelen

Meestal regelde het reisburo mijn China visum. Maar omdat dit een steeds ingewikkelder procedure is geworden wilden zij dit niet meer doen.

In Februari hadden zij voor het laatst mijn visum geregeld. Dit deden ze altijd via CIBT. Na alle formulieren ingevuld te hebben, hebben ze het volgende van je nodig:

  • Paspoort
  • Visumaanvraag
  • Uitnodiging van leveranciers
  • Aantoonbaar banksaldo (financiele zekerheid)
  • Pasfoto
  • Engelse Kamer van Koophandel uitdraai
  • Reisboeking (bewijs reisarrangement)
  • Bewijs van verblijf (hotelboekingen)
  • Dagplanning van de reis ( Persoonlijk reisplan)
  • Kopie paspoort
  • Aanvullend formulier
  • Cibt order formulier

Naast de waslijst kwam ik op een extreem bedrag uit, zeer waarschijnlijk omdat ik zelf ergens een vinkje teveel heb gezet. Daarom besloot ik op een ondernemersforum te informeren hoe anderen dit deden. Daar tipte iemand me om het via e-visumchina te doen. De website gecheckt, en via Linkedin zag ik dat verschillende China-kenners verbonden waren met dit bedrijfje.Ik besloot het er op te wagen, en boekte makkelijk en snel een groepsvisa. Dit omdat mijn vrouw deze reis ook mee zou gaan.  Het China visum heeft meestal nogal wat haken en ogen dus voor mij reden te meer om het op tijd te regelen. De meeste informatie kon ik nog gebruiken van een eerdere visum aanvraag dat jaar.


De faktuur kon direct betaald worden via de site. En via mail werd ik ingelicht over de levertijd. Deze zou ongeveer 14 dagen voor vertrek zijn. Ruim op tijd, maar ik heb hem liever eerder. Het paspoort hoefde niet opgestuurd, het e-visum houd in dat je dit als los formulier bijgevoegd krijgt.  Naast dit formulier ontvang je ook een kopie, deze had ik in de ruimbagage gestopt omdat ik dacht dat deze als ‘reserve’ meegestuurd was.

Bij het inchecken liep alles vanzelf en we konden door naar de paspoort controle. 20 minuten voor vertrek boarden en daar ging het bijna mis.De controleur die de kaartjes scheurt, bekeek ons visa en stuurde ons door naar zijn collega die er meer verstand van zou hebben. Ik probeerde hem uit te leggen dat de datum in mijn geval 2019.10.30,  betekende dat ik voor deze datum China in mag.Hij zei, ik ben nog nooit naar China geweest dus weet niet goed hoe het werkt. Vandaag is het 28 oktober, je hoopt morgen in China aan te komen. Door tijdsverschil is het daar een dag later en kom je op de 30e in China aan.  Dit klopte natuurlijk niet, maar ik wilde vliegen dus vond zijn redenatie prima.  


Bij het visum kreeg ik via mail nog de gebruiksaanwijzing:

Date of issue betekent: de dag van afgifte
Valid for entry by betekent: De laaste dag dat u China nog binnen mag komen.


Na een relaxte nachtvlucht kwamen we in Shanghai aan. Hier een gezichtscan en automatische afname van 10 vingerafdrukken.Eenmaal bij de balie word gevraagd om een kopie van het Visum.  Oei die zit in de bagage. Geen probleem er word een andere medewerker bijgehaald en die maakt voor ons een kopie.Het Visa krijgt een stempel en we kunnen door.


We maken eerst een trip rond Shanghai en vervolgens vliegen we op Shenzen. Hier maken we een geweldige Canton trip van Shenzen naar Guangzhou en daarvandaan naar Zhuhai. We kunnen terugreizen naar Shenzen, maar Macau lijkt ons avontuurlijker dus besluiten we vioa Macau naar Hongkong te gaan.

Wanneer we Macau verlaten ga ik als eerste door de paspoort controle, na de check geef ik het Visum aan mijn vrouw Annelies. Ook haar paspoort word gecontroleerd en het Visum ingenomen.Annelies is not amused en zegt dat we het graag terug willen. Na wat heen en weer gepraat is de ambtenaar bereid een kopietje te maken. 


Van Macau gaan we door naar Hongkong, waar we dus weer een grens passeren, hierbij hebben we de kopie ook nodig. 


Het is allemaal goed gekomen, maar het is wel compleet anders als een Visa wat je in je paspoort hebt. 

De bedelaar die rennen kon.

Markt in China

Het is rond half negen in de avond als ik het Mansion International Hotel verlaat.

Ik besluit de avondmarkt te bezoeken om van mijn laatste energie af te komen. Vooral als ik net gearriveerd ben is het zaak om zo lang mogelijk vol te houden en niet te gaan slapen. Om zo snel te wennen aan de plaatselijke tijd . Zodra ik bijna niet meer op m’n benen kan staan regel ik een taxi en laat me -door het laten zien van het visite kaartje van het hotel – weer afzetten. Zodra ik het bed voel slaap ik, voor mij dus de remedie tegen een jetlag.

Vanuit het hotel is het 15 minuten lopen naar de avondmarkt. Overdag kun je hier ondanks de uitgeschakelde verkeerslichten makkelijk oversteken. In de spits zijn de verkeerslichten in werking om het verkeer beter te regelen. De auto’s rijden niet hard, en claxonneren is hier al een aantal jaar niet meer toegestaan . De straat heeft op het punt waar ik over wil steken een middenberm. Rond deze tijd is het nog steeds echt druk en zodra het voetgangerslicht op groen gaat, beweegt de horde mensen zich naar de overkant.

Tussen de mensen zie ik een bedelaar op de grond zitten, hij mist een arm. Naast hem een roestvrijstalen rijstkom waar al flink wat briefgeld inzit. Voor hem op de grond ligt een stuk betontegel. Hier slaat hij hard met zijn voorhoofd op, alsof hij krankzinnig is.

Voor mij loopt een grote Chinese man. Hij pakt de bedelaar bij de schouder: De mensen eromheen deinzen achteruit. Hij tilt hem zover op dat ze oog in oog met elkaar staan. Hij schreeuwt wat Chinese woorden, en laat hem vervolgens vallen. Tenminste dat lijkt zo. Hij graait naar de grond om de kom te pakken. Rekt zijn shirt op waar zijn arm dubbel in blijkt te zitten. De tegel is niet van beton, maar blijkt meer van een soort tempex- achtig materiaal te zijn.

Nog geen meter van de plaats waar de bedelaar zat, staat een brigadier het verkeer te regelen. De grote man die zojuist de bedelaar ontmaskert heeft raast nog even door tegen de brigadier die nog geen meter bij de bedelaar vandaan stond. Deze haalt zijn schouders op, alsof hij zeggen wil: Daar ben ik toch niet verantwoordelijk voor?

Er word kort wat heen en weer gekibbeld, en iedereen gaat zijns weegs. Onze pseudo-bedelaar, heeft waarschijnlijk zijn arm alweer dubbel in zijn shirt zitten op zoek naar een drukke oversteekplaats.

Ik kwam op het idee om bovenstaande op te schrijven toen ik onderstaand filmpje voorbij zag komen, waarbij een hond een zelfde soort kunstje doet.